امشب ، که بر منی تو ای مایهٔ ناز/ یارب ، تو کلید_ صبح در چاه انداز
ای روشنی صبح ، به مشرق
برگرد/ای ظلمت شب ، با منِ بی‌چاره بساز
امشب شب مهتابه ، حبیبم را می‌خوام/ حبیبم اگر خوابه ، طبیبم را می‌خوام
خوابست وبیدارش کنید مست ست وهشیارش کنید/ گویید فلانی اومده، آن یار جانین اومده
اومده حال تو ، احوال تو ، سیه خال تو/ سفید روی تو، سیه موی تو ، ببیند برود
امشب شب مهتابه، حبیبم را می‌خوام/ حبیبم اگر خوابه، طبیبم را می‌خوام:
علی اکبر شیدا
*
آخر گشوده شد ز هم آن پرده های راز/ آخر مرا شناختی ای چشم آشنا
چون سایه دیگر از چه گریزان شوم ز تو/ من هستم آن عروس خیالات دیر پا
چشم منست اینکه در او خیره مانده ای/ لیلی که بود/ قصه چشم سیاه چیست؟
در فکر این مباش که چشمان من چرا/ چون چشمهای وحشی لیلی سیاه نیست
در چشمهای لیلی اگر شب شکفته بود/ در چشم من شکفته گل آتشین عشق
لغزیده بر شکوفه لبهای خامشم/ بس قصه ها ز پیچ و خم دلنشین عشق
در بند نقش های سرابی و غافلی/
برگرد عزیزم/ این لبان من این جام بوسه ها
از دام بوسه راه گریزی اگر که بود
ما خود نمی شدیم چنین رام بوسه ها... :
فروغ فرخزاد
*
گر بر سر بام گلیم کودکی، تیر ملایک را/ تا سینه ی شیطان شب دنبال می کردی
اکنون، هزاران تیر را در سینه های پاک می بینی
ای مرد/ این شب ها، نه آن شب هاست/
برگرد ، از پندار خود
برگرد
من، از صدای سرخ خون، در این شب مستی
خاموش و خشمآگین ، به سوی هوشیاری باز می گردم
با خویش می کویم که در مستان بصیرت نیست...:
نادر نادرپور
*
چراغ خانه ام بازآ / تو چون زین کلبه رفتی دیگر اینجا های و هویی نیست
صدایی نغمه ای حرفی صفای گفتگویی نیست
تو رفتی لاله ها پژمرد/ و دور از لاله ی روی تو اینجا لاله رویی نیست
تو ای محبوب خشم آلود سوی کلبه ات
برگرد/ سراسر خانه خاموش است..:
مهدی سهیلی
*
دردی عظیم دردی ست/ با خویشتن نشستن
در خویشتن شکستن/ وقتی به کوچه باغ/ می برد بوی دلکش ریحان را
بر بال های خسته خود باد/ گویی که بوی زلف تو می داد
وقتی که گام سحر ربای تو
وز پله های وهم سحرگاهی گرم فرار بود/ در چشم های من ابر بهار بود
در این غروب سخت پر از درد/ محبوب من به بدرقه ی من
برگرد...:
حمید مصدق
*
برگرد بی تو بغض فضا وا نمی شود/ یک شاخه یاس عاطفه پیدا نمی شود
در صفحه دلم تو نوشتی صبور باش/ قلبم غبار دارد و معنا نمی شود
بی تو شکست و پنجره رو به آسمان/ غم در حریم آبی دل جا نمی شود
دریای تو پناه نگاه شکسته است/ هر دل که مثل قلب تو دریا نمی شود..:
مریم حیدرزاده
*
هان ای بهار خسته که از راه های دور/ موج صدا ی پای تو می آیدم به گوش
وز پشت بیشه های بلورین صبحدم/ رو کرده ای به دامن این شهر بی خروش
برگرد ای مسافر گمکرده راه خویش/ از نیمه راه خسته و لب تشنه بازگرد
اینجا میا، میا، تو هم افسرده می شوی/ در پنجه ی ستمگر این شامگاه سرد
برگرد ای بهار که در باغ های شهر/ جای سرود شادی و بانگ ترانه نیست
جز عقده های بسته ی یک رنج دیرپای/بر شاخه های خشک درختان جوانه نیست
برگرد و راه خویش بگردان ازین دیار/ بگریز از سیاهی این شام جاودان
رو سوی دشت های دگر نه که در رهت/ گسترده اند بستر مواج پرنیان
این شهر سرد یخ زده در بستر سکوت
جای تو ای مسافر آزرده پای نیست... :
دکتر محمد رضا شفیعی کدکنی
*
تو در شکفتن گل های لاله پنهانی/ تو در تولد یک شاخه نور مهمانی
تو در کویر دل من چه خوب می مانی/ تو را قسم به تبسم به شهر ما برگرد
در آن زمان که تو رفتی جوانه ها خشکید/ غزل ها بهانه ها خشکید
شمیم عاطفه در روح خانه ها خشکید/ قسم به مردن روح جوانه ها برگرد
تو در حکایت احساس روح پیوندی/ تو ایتی ز گل مهر یاس لبخندی
تو ماجرای رسیدن به قلب الوندی/ تو را قسم به تکاپوی قله ها برگرد
تو یک غزل تو رباعی تو شعر آزادی/ تو یک ترنم آبی ز باغ میلادی
تو قصه ای ز هیاهوی عشق فرهادی/ تو را قسم به غریبان آشنا برگرد
تو ای پرنده ی آبی به شهر ما
برگرد/ مثال رفتنت آرام و بی صدا برگرد
تو را قسم به تکاپوی قله ها برگرد/ قسم به مردن روح جوانه ها برگرد:
مریم حیدرزاده
*
آشفته گر_ دل_ خلایق / گلبرگ_ تک_ همه حدایق
طناز تر از همیشه
بر گرد / چون رنگ_ خوش_ گل_ شقایق
خطی تو بخوان ز نامه ی عشق/ رنگی به نشان برین دقایق
شوری تو فکن به جمع_ عشاق/ ای مظهر_ کوثر_ علایق
رخ را به تبسمی بیارای / ای چهره ی_ بارز_ حقایق
صد بوسه ی گرم زان لبانت/ بر عاشق_ تو سزا و لایق
بر گرد که صبر_دل سر آمد/ آن دل که ره ات گرفته شایق
بر گرد که تا فضا دهد رنگ/ چون رنگ_ خوش_ گل_ شقایق
دکتر منوچهر سعادت نوری
Very good poems and very good songs. Thanks
Thank you for this Beautiful Chain