با تصویبِ مجلسِ شورای ملّی، از آغازِ سال ۱۳۰۴ش، تقویمِ رسمی کشور از قمری به‌ شمسی تبدیل و به‌ موردِ اجرا گذاشته شد. در سال ۱۳۰۳ش​۱۳۴۴ق (آخرین سالی که تقویم رسمی ایران بر مبنای سال قمری محاسبه شد)، ۳۴ روز، به‌شرح زیر، در ایران تعطیلات رسمی داشتیم:

۱. اول تا هفتم فروردین (عید نوروز): ۷ روز


۲. سیزدهم فروردین: ۱ روز


۳. نوزدهم رمضان (ضربت خوردن امام علی علیه‌السلام): ۱ روز


۴. بیست و یکم رمضان (شهادت امام علی علیه‌السلام): ۱ روز


۵. بیست و سوم رمضان (به‌مناسبت قدر): ۱ روز


۶. عید فطر: ۱ روز


۷. یازدهم ذی‌قعده (تولد امام رضا علیه‌السلام): ۱ روز


۸. دهم ذی‌حجه (عید قربان): ۱ روز


۹. عید غدیر خم: ۱ روز


۱۰. چهاردهم مرداد (سالروز پیروزی انقلاب مشروطیت): ۱ روز


۱۱. هفتم تا دوازدهم محرم: ۶ روز


۱۲. هفدهم صفر (شهادت امام رضا علیه‌السلام): ۱ روز


۱۳. اربعین امام حسین علیه‌السلام: ۱ روز


۱۴. بیست و هشتم، و بیست و نهم صفر: ۲ روز


۱۵. دوازدهم ربیع‌الاول (رحلت پیامبر اکرم "ص"): ۱ روز


۱۶. هفدهم ربیع‌الاول (میلاد پیامبر اکرم "ص"): ۱ روز


۱۷. سیزدهم جمادی‌الاول (رحلت حضرت فاطمه "س"): ۱ روز


۱۸. بیستم جمادی‌الثانی (تولد حضرت فاطمه "س"): ۱ روز


۱۹. سیزدهم رجب (میلاد امام علی علیه‌السلام): ۱ روز


۲۰. بیست و هفتم رجب (عید مبعث): ۱ روز


۲۱. سوم شعبان (میلاد امام حسین علیه‌السلام): ۱ روز


۲۲. پانزدهم شعبان (میلاد امام زمان "عج"): ۱ روز

 

***

منبع: (استخراج) از تقویم سال ۱۳۰۳ش​ ۱۳۴۴ق.