اکبر گودرزی (زادهٔ ۱۳۳۸ خورشیدی در روستای دوزان، الیگودرز ـ درگذشت ۳ خرداد ۱۳۵۹ خورشیدی) رهبر و بنیان‌گذارِ گروه فُرقان بود. فرقان یکی از شاخص‌ترین گروه‌های منفصل از روحانیت بود. این گروه همچنین مخالف صریح با روحانیت و به‌گفته گروه فرقان آخوندیسم بود.

گودرزی در سال ۱۳۵۶ خورشیدی، کلاس‌های تفسیر در مناطق مختلف تهران (نازی‌آباد، سلسبیل، قلهک، جوادیه و خزانه) بَرپا و نیروهایَش را نیز از همین جلسات جذب می‌کرد. البته برخی از این جلسات هم به اِقتضای فضای آن سال‌ها در خانه‌های افراد علاقه‌مند تشکیل می‌شد. مساجدی که گودرزی جلسات قرآن را در آنها برگزار می‌کرد، عبارت بود از مسجدِ اَلهادی، (خیابان شوش‌)، مسجدِ فاطمیهٔ خزانه، مسجدِ رِضوان (خیابان اتابک)، مسجدِ شیخ هادی و مسجدِ خمسه قلهک.

مسجد اعظم هم که کتابخانهٔ قائم در آن بود و جوانان مذهبی به آنجا رفت و آمد داشتند، در اختیارِ علی حاتمی (که در زندان خودکشی کرد)، یکی از فرقانی‌ها بود و افرادی را در همانجا جذب این گروه کرد.

گودرزی با همراه داشتن شماری از جوانانی که همچنان روحیات انقلابی سال‌های ۱۳۵۵ ـ ۱۳۵۷ خورشیدی را داشتند، آنان را بر اساس آموزه‌های قرآنی نشأت گرفته از برداشت‌های خود، به شدت بر ضّد روحانیت و آنچه آن را آخوندیسم می‌نامید، تربیت کرده بود. او هم‌زمان با انتشار جزوات تفسیری، خود نیز در ترورهای سال ۱۳۵۸ خورشیدی درگیر شد و مستقیم در ترورِ محمدولی قرنی شرکت داشت.

گودرزی سرانجام در تاريخ ۱۸ دی ۱۳۵۸ خورشیدی وقتی به همراه حسن اقرلو در خانه‌ای تيمی واقع در خیابان جمالزاده بود دستگير شد.

اکبر گودرزی در روز ۳ خرداد ۱۳۵۹ خورشیدی به همراه دیگر اعضای شاخص گروه تیرباران شد.