توضیحِ تصویر: ساختمانِ زیبای ایستگاه قطارِ فِرانکفورت، وقتی‌ از جلوی آنجا رّد میشودم این عکس را گرفتم.



اَخباری در رابطه با عمویم دریافت کردم، امشب ساعتِ ۲۱۰۰ واردِ این شهرِ فُتوریستیک ء فرانکفورت شدم. شایدِ این جریان به خواستِ خدا پایان گیرد.

بیش از ۱۲ سال بود که به اینجا نیامده بودم، شهر تغییر کرده و ساختمان‌های آسمان خراش بیشتر شدند آنچنان که این شهر را متعلق به آیندهگان می‌‌دانند. اِنگلیسی‌های و آمریکایی‌های لعنتی این شهر را از بین برده بودند اما مردمانِ باغیرتِ فرانکفورت این شهر را دوباره ساخته و مبدّل به یکی‌ از مناطقِ مهمِ اُروپا و دنیا کردند. تعدادِ خارجیانِ مقیمِ فرانکفورت زیاد است و از آماری که آلمانیها به من دادند سخت تکان خوردم، بیشترینِ آلمانیهای مقیم برای زندگی‌ به اطراف کوچ کردند... مِرکل تا سالِ دیگر ۸۰،۰۰۰ نفر دیگر از خارجیان را قبول خواهد کرد، صدای اعتراض آلمانیها شنیده می‌‌شود.

مدّتی‌ را در بین اینجا و پاریس خواهم بود.

سپتامبر ۲۰۱۵، فرانکفورت، آلمان.