سقوط جاذبه دو نظام حاکم بر ایران و کوبا و شکست چشمگیر آنها در ارائه آلترناتیو (بدیل) به کشورهای در حال توسعه، مهم‌ترین وجه مشترک آنها است. کاستریسم که زمانی رمانتیک‌ترین پرچمدار «جهان سوم» در نبرد برای ساختن دنیایی نوین به شمار می‌رفت، امروز زیر بار کهولت کمر خم کرده و جز چهره‌های بسیار فرسوده رهبران خود، چیزی برای عرضه کردن ندارد. جمهوری اسلامی نیز، که به چهل سالگی نزدیک می‌شود، سال‌ها است هاله تقدس را از دست داده و دستانش سخت خالی است.

متن کامل اینجا.