رنه ماگریت، نقاش فرا واقعگرای بلژیکی، هنرمند راوی رازهایی چند مجهولی و نویدبخش زبان بصری جدید در قرن بیستم است. او در میان هنرمندان فرا واقعگرا به «انسان نامرئی» شهرت داشت. هنرمندان معاصر تاثیر زیادی از آثار ماگریت گرفته‌اند که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از جان بالدساری، اندی وارهال، جاسپر جانز و مارتین کیپنبرگر. استفاده از شکل‌های گرافیکی ساده و تصاویر روزمره توسط ماگریت با کارهای پاپ آرتیست‌ها مقایسه شده است. تاثیر ماگریت در توسعه پاپ آرت به وضوح قابل تشخیص است؛ اگرچه خود او این ارتباط را تکذیب می‌کرد

از این مجسمه تنها دو نسخه از جنس برنز در جهان ساخته شده است که یکی در موزه هنرهای معاصر تهران و دیگری در بوستان مجسمه شهر «هرش‌هورن» ایالت واشنگتن آمریکا نصب شده است.

 این ساختمان نماد و یادبود نبود فضای گفتگو و توسل به خشونت در دوران قبل از انقلاب است که تاکنون نیز ادامه دارد. حمله روز دوشنبه 19 بهمن سال 1349 برابر با 8  فوریه سال 1971 صورت گرفت. به دنبال حمله؛  درگیری خونینی بین نیروهای نظامی و مهاجمان پیش آمد و جان خیلی ها از هر دو طرف گرفته شد.

  صحنه های مهم  و تاثیر گذار شاهنامه و واقعه کربلا روی پرده با حداکثر تاثیرگذاری نقاشی میشد.

پرده خوان بسته به جو عمومی حضار نقل داستان را از جای مناسبی شروع و تا زمانی که حضار حوصله داشتند ادامه میداد.

 نقاش :  محمد حمیدی

جهان با تحسین شاهد مقاومت ساقه های نورس گندم اسمان آبی در برابر مهاجمان است.

بوی گندم بر بوی باروت پیروز خواهد شد. جهان منتظر دریافت گندم های طلائی اوکراین است. بوی نان همه جا خواهد پیچید.

 یحیی گمار نقاش ایرانی مقاومت مردم اوکراین را در تابلوهایش جاودانه کرده َ

چند روز بعد همه نشریات مخالف بسته شدند. بهار تهران خیلی زود به خزان رسید.