ایران فردا، برنامه چهارسو

در مورد علی رادمان: علی رادمان در سال پنجاه و دو در تهران متولد شد. موسیقی را از اوان کودکی و قبل از دبستان نزد پدرش آغاز کرد و تئوري موسیقی، آشنايي با موسيقي ايران و مراحل مقدماتي نوازندگی پيانو را نزد او آموخت.
او ضمن تحصیل در رشته ی الکترونیک، آموزه های خود را درحوزه ی علوم پایه ی آهنگسازی، نوازندگی پیانو و مايه شناسي موسيقي ايراني، نزد اساتید وقت هنرستان ارتقاء داد و در سال ۱۳۷۰ به عنوان آهنگساز، در گروه کودک و نوجوان سیما ضمن خلق آثاري چند، به عضويت مرکز اتحادیه ی نمایشگران عروسکی جهان (UNIMA) درآمد. سپس در رشته ی موسیقی دانشکده ی هنرهای زیباي دانشگاه تهران پذيرفته شد. او در وادی آهنگسازی، هنر آموخته ی مکتب علیرضا مشایخی بوده و از تجربیات ایشان در تمام مقاطع تحصیلی بهره مند شده است. وی در كنار گرايش های آهنگسازي، رديف موسيقي ايراني را نزد مجيد كياني و تكنيك هاي نوازندگی پیانو را نيز تحت نظر رافائل میناسکانیان پيش برد و در دو جشنواره ی متوالی نوازندگي پیانو در سالهای ۱۳۷۵ و ۱۳۷۶ حائز رتبه ی کشوری شد.
او از آموزه های ,Edo Mičič منوچهر صهبایی و ایرج صهبایی در حوزه ی رهبری ارکستر، استفاده کرد و در سال 78 به عنوان دانشجوی رتبه اول دانشکده ی هنرهای زیبا فارغ التحصیل شد و سپس در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه هنر از تجربیات بسیاری از استادان وقت از جمله شاهرخ خواجه نوری، احمد پژمان، Tolibkhan Shahidi و Olena Dyachkova بهره برد.
وی از سال ۷۶، به گروه موسيقي تهران و ارکستر موسیقی نو پیوست و کنسرت های متعددی را با این ارکستر، به عنوان نوازنده و رهبر، اجرا کرد. رادمان از اواسط سال ۷۷ بعنوان استاد مدعو درگروه موسیقی دانشکده ی هنرهای زیباي دانشگاه تهران و سپس در دانشگاه سوره ی تهران، مشغول به تدريس شد. همچنين بعنوان رهبر و نوازنده، همكاري خود را با ارکستر مرکز پژوهش موسيقي معاصر دانشکده ی هنرهای زیبا آغاز كرد و كنسرت هاي پژوهشی متعددي را به اجرا رساند. او در اکثر سی دی های انتشار یافته ی ارکستر موسیقی نو، به عنوان نوازنده، حضور فعال داشته و در چندین دوره ی جشنواره ی بین المللی موسیقی فجر، به عنوان پیانیست و رهبر ارکستر به اجرای برنامه پرداخته است. از سال ۱۳۷۳ تاکنون، تجربیات گسترده ای را در زمينه ی آموزش عمومي و تخصصي موسيقي، در اختیار هنر جویان قرار داده است، که حاصل اين تجربیات، تألیف دو کتاب آموزشی است. او از سال ۲۰۰۴ تاکنون با چند فستیوال آهنگسازی از جمله Kiev، Utrecht و Brussels همکاری داشته و هم اکنون عضو انجمن آهنگسازان ایرانی موسیقی معاصر (ACIMC) است.
وی دارای درجه ی دکترا در رشته ی "Music-Composition" از دانشگاه "A.W.U" است. او در سال ۱۳۸۷ به عضویت هیئت علمی دانشگاه آزاد شیراز در آمد و از آن زمان تا کنون مدیر دپارتمان موسیقی این دانشگاه بوده و در سال ۱۳۸۹ در جرگه ی پژوهشگران برتر دانشگاه آزاد شیراز معرفی شد.
رادمان در تیر ماه سال ۱۳۹۰ ارکستر موسیقی معاصر پارس را تأسیس کرد و توسط این ارکستر در قالب چند کنسرت، به اجرای آثاری با گرایش ها و سبک های متفاوت موسیقی پرداخت (آخرین کنسرت با این ارکستر در ماه های آذر و دی سال ۹۴، در تالار وحدت تهران و تالار احسان شیراز برگزار شد). لوح فشرده ی "کتیبه" که شامل چهار اثر ارکسترال او هست، در سال ۸۸ منتشر شد و همچنین مجموعه ای تصویری از اجرای ۴ اثر دیگر او، در کنسرت سال ۹۲ با ارکستر معاصر پارس، تحت عنوان "کنسرت حکایت تندیس" در حال انتشار است.
از رادمان تاکنون چند اثر ارکسترال و آوازی، در جشنواره ها و همایش های تخصصی به اجرا رسیده است که از آن جمله می توان به موومان سمفونیک "Identity" در همایش بین المللی "Cultural Heritage and Identity Formation" اشاره کرد. از سال ۱۳۹۰ تاکنون او داوریِ پَنِل چند کنفرانس بین المللی را نیز عهده دار بوده است.
رادمان، داوری جشنواره های سوم و چهارم گروه نوازی استان فارس را بر عهده داشته، و در جشنواره ی هشتم، دبیر علمی جشنواره بوده است. همچنین، در سال ۱۳۹۰ داوری آزمون تعیین صلاحیت هنری تدریس آموزشگاه های موسیقی جنوب کشور را به عهده داشته است.
رادمان در بهمن ماه سال ۱۳۹۱ نشان درجه یک هنری را اخذ کرد.