گبر و ترسا و مسلمان ، هر کسی در دین خویش ؛ قبله ای دارند و ما زیبا نگار خویش را ... — سعدی

هر لذّتی که می‌پوشم، یا آستینش دراز است ، یا کوتاه، یا گُشاد. هر غمی که می‌پوشم، دقیق انگار برای من بافته شده، هر کجا که باشم. —شیرکو بیکس

ما فقط به هم فکر می‌کنیم؛ تو، پشت میز کافه‌ای در پاریس، من، پشت پنجره‌ی اتاقی در تهران، و هیچ پلی برای به هم رسیدن نیست، مگر عشق که سال به سال پیرتر می‌شود. —رضا كاظمی

چنان عصبانی می‌شوی که گویی دنیا را به آتش خواهی کشید ، امّا فقط گریه می‌کنی ... — لاادری

ملتی که ادبش قناعت را فضیلت می داند هر ساله دچار قحطی است.—علی حاتمی

آدما از شرایطی که توشن راضی‌ ان. نباشن تغیرش می‌ دن. مهم نیست به چه قیمتی ... تغییرش می‌ دن. —نوید دانش

قلب ، خانه‌ ای است با دو اتاق خواب . در یکی رنج زندگی می‌کند و در دیگری شادی . نباید خیلی بلند خندید وگرنه رنج در اتاق دیگر بیدار می‌شود . شادی چطور... ؟ از سر و صدای رنج بیدار نمی‌شود ؟ نه ، گوش شادی سنگین است ؛ صدای رنج را در اتاق مجاور نمی‌شنود. —فرانتس کافکا

این شب آویختگان را چه ثمر مژده ی صبح ...؟!—هوشنگ ابتهاج (ه.الف.سایه)

کاش بفهمید ما زنان علاقه‌ای نداریم بهمون بگید "خواهر"، "مادر"، "خانواده" و هر کوفتی که ما رو به شما وصل میکنه یا اون کلمه مزخرف "بانو".—آیدا قجر

شازده کوچولو پرسید : آدمها می گویند نیش مارها کشنده است؟ مار گفت : زخم زبان خودشان که بدتر است. آدمها همیشه نابودت می کنند بچه جان، تنها کاری هم که خوب بلدند همین یکیست ... — آنتوان دوسنت اگزوپری