Return of the Preacher

I saw the preacher back from the mountain

Standing on the platform of a lifeguard's cabin

With a heavy load on his shoulders.

The fish were looking at him through their lidless eyes

And the seagulls were crossing over his head

The sun had reached mid sky

And shadows were not separate from bodies

The sea was waiting

And the sand had opened its arms

Then the preacher descended the wooden stairs

And appeared among the nation.

A woman was topless and asleep  

A man was shaking sand from his back

And a child was digging a tunnel with a red shovel

The wind smelled of suntan lotion

And an old man searched with a coin detector.

The preacher got tired of the loose sand

And walked to the firm path

He put on his skates

And threw down his clay tablets

When I returned to the path

I saw him coming back again

I knew...

He had left his sunglasses

July 14, 1993
Majid Naficy

بازگشت واعظ
 

واعظ را دیدم که از کوه بازگشت
و بر سکوی نجات غریق ایستاد
با شانه هایی سنگین.
ماهیان با چشمهایی بی پلک
به او نگاه می کردند
و مرغان دریایی
بر فراز سرش صلیب می کشیدند.
خورشید به نیمه ی آسمان رسیده بود
و سایه از جسم جدایی نداشت.
دریا منتظر می نمود
و شن، آغوش گشوده بود.

آنگاه واعظ از پلکان فرود آمد
و در میان امت ظاهر شد.
زنی با پستانهای باز در خواب بود،
مردی از تنش شن می سترد
و کودکی با بیلچه ی قرمزش نقب می زد.
باد بوی کرم آفتابگیری می داد
و پیرمردی با دستگاه سکه یاب
شن ها را زیر و رو می کرد.
واعظ از سستی شن خسته شد
و به استواری جاده بازآمد.
اسکیتهایش را بپا کرد
و الواح گلی را بر زمین فروریخت.

وقتی که به لبه ی جاده بازآمدم
او را دیدم که دوباره باز می گشت.
می دانستم
عینک دودی اش را جا گذاشته بود.

 ۱۴ ژوئیه ۱۹۹۲
مجید نفیسی