گل گلاب

اتفاقات و اشتباهات و لجبازی های چندسال اخیر به سمتی رفته که امروز جمهوری اسلامی علیرغم میل باطنیش به دلایل زیادی باید و مجبور هست که حمله اسراییل به کنسولگری دمشق و کشته شدن چندین مقام عالی رتبه سپاه قدس را پاسخ بده و انتقام همسطح بگیره!

مهمترین دلیل برای انجام این پاسخ نظامی ، جری شدن اسراییل در حمله مستقیم به فرماندهان برون مرزی و منافع سپاه قدس و کنسولگری ایران و تحقیر ج اسلامی و قدرتش در رسانه های داخلی و خارجی هست.

اگر ج اسلامی امروز به این حرکات پیش رونده و پر تکرار جواب نده ، فردا اسراییل قدم به قدم جلوتر میاد و تشکیلات سپاه قدس و دیگر مکان های نظامی و حساس در ایران را مستقیم و با افتخار بمباران میکنه.

تنها ابزار ج اسلامی برای پاسخگویی به تجاوزات مکرر اسراییل ، استفاده از موشک و پهباد هست.

سال هاست که ایران نیروی هوایی و تجهیزات به روز و قدرتمندی نداره تا یک عملیات هوای مثل عملیات حمله به اچ۳ جهت تادیب اسراییل و دیگر دشمنان منطقه ای تدارک ببینه.

گروه های نیابتی ج اسلامی در منطقه درگیر مشکلات خودشون هستن.

سوریه مدت هاس داره خودشو از ایران جدا میکنه و به سمت اتحادیه عرب خم میشه.

حزب الله و حماس و جهاد اسلامی در لبنان و فلسطین با اسراییل درگیر جنگ هستن.

حوثی های یمن تحت بمباران امریکا و انگلیس هستن.

گروه های عراقی درگیر مسایل داخلی خودشون شدن.

زینبیون توی پاکستان بعنوان گروه تروریستی اعلام شده.

فاطمیون افغانستان هم توان اینگونه عملیات ها را ندارن.

درواقع گزینه ای جز اقدام مستقیم با شلیک پر شمار موشک و پهباد توسط خود ج اسلامی باقی نمونده.

سال ها ج اسلامی برای مردم خودش از بازدارندگی قدرت موشک هاش صحبت میکرد و برجام بخاطر همین موشک ها و ترس از برجام موشکی و محدود شدن توان موشکی سپاه روی هوا رفت و منتقدانی که میگفتن دنیای فردا دنیای موشک ها نیست به سختی تنبیه شدن.

این چندسال اسراییل مدام درحال انجام ترورهای موفق در ایران و منطقه و شکار فرماندهان سپاه قدس و نابودی تجهیزات و زیرساخت ها هست ، اما قدرت موشکی مورد ادعای ج اسلامی باعث ایجاد بازدارندگی در مقابل اقدامات اسراییل نشده.

اگر این سری هم ج اسلامی پاسخی به بمباران کنسولگری خودش نده و هدفی همسطح در خاک اسراییل را نابود نکنه ، اصل وجود این موشک ها و هزینه های سرسام آوری که براش شده زیر سوال میره.

البته قدرت و توان هر کشور به ده ها مولفه بستگی داره و صرف داشتن یک آیتم باعث قدرتمندی و جسارت اون حکومت نمیشه.

در ماجرای پرتاب موشک به پاکستان ، نیروی هوایی پاکستان جهت انتقام به خاک ایران تجاوز کرد و اهدافی در عمق مرز ایران را بمباران کرد.

جمهوری اسلامی توان پاسخگویی متقابل به این تجاوز و ورود به جنگ را نداشت و داستان را با چهارتا روایت و افسانه و توجیه جمع کرد.

همین داستان از دریچه چشم و ذهن متحدان منطقه ای و طرفداران خارجی ج اسلامی قابل روایت هست.

این گروه ها منتظر حرکتی همسطح و ویرانگر در مقابل جسارت اسراییل هستند تا مطمئن شوند ج اسلامی جسارت و توان استفاده از امکانات خودشو داره و درصورت وقوع درگیری های بزرگ و کلاسیک میتونه از خودش ومتحدانش حفاظت و حمایت کنه و وسط کار وا نمیده و عقب نشینی نمیکنه.

یکی دیگه از دلایل انجام این حمله میتونه شرایط داخلی مملکت باشه.

حکومت در پایین ترین سطح مشروعیت و مقبولیت خودش قرار داره و هیچ راهی برای رهایی از این ابربحران ها برا خودش باقی نگذاشته.

نه توان رشد اقتصادی و سامان دادن بازار طلا و دلار و تورم و رکود را داره.

نه توان تامین هزینه های سرسام آور جنگ.

نه توان ایجاد رفاه و توسعه زیرساخت ها و سرمایه گذاری های بنیادین.

نه توان جلوگیری از مهاجرت نخبگان و متخصصان و همچنین فرار سرمایه از مملکت.

حتی توان پاسخگویی به جسارت ها و تجاوزات همسایه ها را هم نداره و طالبان و کویت و بحرین و عربستان و آذربایجان و... براش شاخ شدن.

عدم حل ابربحران هایی زیست محیطی ، هجوم چند میلیون افاغنه به ایران ، اصرار بر قانون حجاب اجباری ، انتخابات مهندسی شده و حداقلی ، سانسور و فیلترینگ ، اختلاس و فساد و... باعث ناامیدی ملت از نیّت و توان حکومت شده.

شاید حکومت پیش خودش فکرکنه شروع یک جنگ کنترل شده با دایره درگیری محدود ، باعث تحریک حس وطن دوستی ایرانیان و حمایت از حکومت در مقابل دشمن خارجی و فراموشی مشکلات عدیده مدیریتی مملکت و کمبودها بشه.

همچنین جنگ میتونه توجیهی بر ناکارآمدی ها و کمبودهای جاری باشه و به حکومت بهونه ای بده تا فضای نقد و اعتراض را بسته تر کنه و برای گرفتن مالیات و مصادره اموال و بگیر و ببندهای فله ای و کوپن و سهمیه و‌ جیره بندی دستش بازتر بشه.

یکی از دلایل امکان انجام حمله هم میتونه ترمیم چهره نامحبوب و متزلزل سپاه در نظر ایرانیان باشه.

اکثریت ملت برنامه های سپاه و مخصوصا برنامه موشکی و تهدید همسایگان و فعالیت های محور مقاومت و هزینه های کلان و غیر شفاف در این زمینه ها را باعث تحریم و نابودی زیرساخت های مملکت میدونن.

این سال ها سپاه به تمامی عرصه های سیاسی ، اقتصادی ، فرهنگی و اجتماعی مملکت ورود حداکثری کرده و رسما تبدیل به یک دولت سایه و قدرتمند و غیرپاسخگو شده است.

خیلی از مردم همین رفتار سپاه را باعث دورشدن از ماموریت های اصلی نظامی امنیتی خودش و جری شدن همسایگان و رقبای منطقه ای و تکثیر ناامنی داخلی میدونن.

در ناامنی های اخیر در سیستان و بلوچستان میشه همین نگاه منتقدانه ملت را مشاهده کرد.

ملت شاکی هستن چرا وقتی سپاه توان ایجاد امنیت و صلح داخل مرزهای ملی خودمون را نداره ، دنبال امنیت و صلح برا فلسطین و منطقه هست؟

اگر سپاه نتونه قدرت خودشو در دفاع از منابع و منافع ایران به کار بگیره و نتونه ثابت کنه هزینه هایی که انجام داده بی ثمر نیست ، فلسفه وجودی و مشروعیتش بیش از پیش زیر سوال میره.

خلاصه عقل معاش و عشق قدرت و نفوذ سپاه در ارکان های قدرت و سیاست و ثروت ، به ج اسلامی حکم میکنه به یک نبرد مستقیم وارد بشه و درواقع راه دیگه ای هم براش باقی نمونده.

اما تبعات این نبرد مستقیم چی میتونه باشه؟

من موقعیت امروز ج اسلامی را موقعیت دوسر باخت میبینم:

اگر سپاه همین امشب ده ها موشک به قلب اسراییل پرتاب کنه و سامانه های بومی و آمریکایی اسراییل این موشک ها را ردیابی و منفجر کنن ، کل شعارها و ادعاها و هزینه های کلان مربوط به موشک و بازدارندگیش باد هوا میشه و این اندک ترسِ بازدارنده و آخرین سنگر ج اسلامی برای دشمنانش فرو میریزه و دیگه کسی بخاطر ترس از قدرت موشکی ج اسلامی ، در برنامه هاش بر علیه ایران احتیاط پیشه نمیکنه‌.

اگر موشک ها به هدف اصابت کنه و انتقام حمله مستقیم به کنسولگری گرفته بشه ، متحدان اسراییل کوتاه نمیان و قطعا این زد و خورد محدود بین ایران و اسراییل ، تبدیل به پاسخ های رفت و برگشتی و جنگ فراگیر بین ج اسلامی و اسراییل و متحدانش میشه.

با توجه به شرایط داخلی ایران و مشروعیت حداقلی و شکننده حکومت و مشکلات عدیده اقتصادی و سیاسی و امنیتی ، هیچ حمایتی از طرف اکثریت ملت در خصوص پشتیبانی از جنگ فراگیر قابل تصور نیست و بدون حمایت اکثریت ملت نمیشه وارد هیچ جنگی شد.

ج اسلامی هیچ متحد قدرتمند و دوست و همسایه عاقلی و دلسوزی برا خودش باقی نذاشته و نمیتونه در یک نبرد فراگیر و جامع روی کشوری بعنوان متحد حساب باز کنه.

در صورت شروع یک جنگ فراگیر ، اسراییل از حمایت صددرصدی آمریکا و غرب و حتی روسیه برخوردار هست ، اما ج اسلامی هیچ حامی و شریک استراتژیکی نداره و خودش هست و چهارتا گروه مقاومتی که اونام همه گرفتاری های خاص خودشون را دارن.

خلاصه اینکه چه موشک به سمت اسراییل شلیک بشه و چه نشه ، ج اسلامی از پیش بازنده هست.

این باخت از سال ها قبل اتفاق افتاده ، اما حکومت نخواست که با این واقعیت کنار بیاد و در توهمات خودش سیر کرد.

چی و کی باعث شد که ما به اینجا برسیم و امروز از همه لحاظ بازنده باشیم؟

چی و کی باعث شد ثروت کشور را در صنایع اشتباه هسته ای و موشک هدر بدیم؟

چی و کی باعث افتادن ما در این دومینوی شکست و سقوط شد؟

به نظرم ۲ عامل باعث رخ دادن این اتفاقات ناگوار و رسیدن به این نقطه ی حساس و غیرقابل بازگشت گردید:

اول ، توهم موعودگرایی و رسالت جهانی و نابودی کفار و نجات مستضعفان در جهان.

دوم ، دشمنی کور با آمریکا و غرب.

نظر شخصی ام این هست که باعث و بانی اصلی این دو عامل کسی نیست جز روسیه.

روسیه از ابتدا توهم وجود شیطان بزرگ و نبرد با آمریکا و نابودی غرب و استکبار و رسالت جهانی ج اسلامی در مقابله با این شرهای مطلق را در ذهن انقلابیون مذهبی و آتشین و تازه به حکومت رسیده ایران پرورش داد.

و همون توهم ها کم کم در ذات ج اسلامی نهادینه شده و جای رفاه و آزادی و شادی و توسعه و پیشرفت ملی را گرفت و به نقطه ی فعلی ختم شد.

اتکا به دشمن تاریخی ایران زمین و عبرت نگرفتن از وقایع گذشته و افتادن به وادی دشمنی کور با غرب ، باعث ایجاد قدرت وحشتناک و سپر آهنین و نفوذ باورناپذیر روسیه در ایران و تحقیر و تحمیق حکومت و رهبران ج اسلامی گردید.

برنده و عامل اول و آخر این روزگار سیاه و ویران ایران و ایرانی کسی نیست جز روسیه خائن...

پانوشت: بعید نیست این روزها در پس پرده نرمش قهرمانانه ای در جریان باشه. نرمش و سازشی مثل روزهای حمله به عین الاسد و حمله کنترل شده و بدون خسارت جانی به این پایگاه خالی از نیرو و تجهیزات. مثلا هماهنگ شده باشد که ج اسلامی بخاطر حفظ پرستیز و غرور خودش با یک برنامه هماهنگ و از پیش تعیین شده به هدفی بی اهمیت خارج از اسراییل مثل بلندی های جولان یا مرز لبنان یا سفارتخانه ای در کشورهای ضعیف حمله موشکی کند. و با این حمله و سکوت اسراییل درباره میزان تلفات و خسارات حمله ، پرونده کنسولگری دمشق و انتقام و... بسته شود ، و ج اسلامی در رسانه های حکومتی برای دلخوشی اندک طرفداران سینه چاک خودش از این حمله به فتح الفتوح یاد کند. از نمایندگان خدا برای دو روز بیشتر در راس قدرت بودن هر چی دیدی تعجب نکن ...