اولین برف

 

مادر کنار پنجره ایستاده
و به ریزشِ برف نگاه می‌کند.
این اولین برفی‌ست
که بر خاکِ پدر می‌نشیند.

پتویی سرخ به خود پیچیده
و زانوهایش را به شوفاژ چسبانده.
پالتوی پدر هنوز
گلِ میخ آویزان است.

شاخه‌ای از درخت خرمالو
زیرِ بارِ برف خم شده.
می‌خواهد دست دراز کند
و آن را بتکاند.

مجید نفیسی
سیزدهم ژانویه دوهزار‌و‌هشت

 

First Snow
 

 

Mother stands by the window
And looks at the falling snow.
It is the first snow fall
On Father‘s grave.

She has wrapped herself
In a red blanket
And leaned her knees
Against the radiator.
Father’s overcoat
Still hangs on the hook.

A limb of a persimmon tree
Bends under the weight of snow.
She longs to stretch out her hand
And shake it off.

Majid Naficy
January 13, 2008