A black-turbaned mullah in my childhood
At the dining table of my sister’s wedding
Snatched the platter of chicken in the air
Put it in front of him and said:
“We descendents  of the Prophet go for the chicken.”

Was he not the same person who at my youth
Stole our revolution
And silenced polyphony
To establish his bloody theocracy?

The hands rebel against  clocks
From so much anachronism.
It is not long
That the monopoly of mullahs will fall,
Humanity will return to our dining table
And everyone will receive an equal share
From the platter of plenty.

Do not lose hope, my friend!
There is a saying from ancient times:
“How easy to become a mullah!
How hard to become a human!”

Majid Naficy
July 1st, 2014

ملا يا آدم؟ 

ملايِ سيادستاري در كودكيم 

سر ميز شامِ عروسي خواهرم 

قابِ مرغ را در هوا قاپيد 

پيش خود گذاشت و گفت: 

"ما سيدها كه مرغي هستيم." 

آيا همو نبود كه در جوانيم 

انقلابِ ما را ربود 

و چندصدايي را خاموش كرد

تا ولايتِ خونين خود را بسازد؟ 

عقربه ها از اين همه نابهنگامي 

بر ساعت ها مي شورند. 

دور نيست آن زمان 

كه انحصارِ ملايان براُفتد

آدميت به سفره بازگردد

و هر كس از سينيِ فراواني

سهمي برابر بگيرد. 

نوميد مباش دوست من!

از قديم گفته اند: 

"ملا شدن چه آسان 

آدم شدن چه دشوار." 

مجید نفیسی

۱ ژوئيه ۲۰۱۴