به نام پدر
بامداد که باد می‌خوابد
به ایوان می‌روم و با سرانگشت
بر پوستِ گردگرفته‌ی نرده می‌نویسم:
"پدر! پدرِ خاک!"*
بادِ آخرِ پائیز
سراسرِ شب در راه بوده
تا از قله‌های برفپوش
و شنزارهای سوزان بگذرد
و با خود مشتی خاک
به هدیه آورد.
آیا در این خاک
از پدر نشانی هست
که پارسال چنین روزی
به خاک بازگشت؟
مجید نفیسی
بیست‌و‌ششم نوامبر دو‌هزار‌و‌هشت
* نام پدرم "ابوتراب" بود که بمعنای "پدر خاک" است.
In the Name of Father
In the morning when the wind sleeps
I go to the balcony
And with the tip of my finger
write on the dusty skin of the railing:
“Father! Father of the earth!”*
The wind at the end of autumn
Has been traveling all night
Passing snow-capped summits
And burning sandy deserts
To bring a handful of earth
As a souvenir.
In this dust
Is there a sign of Father
Who returned to earth
On this same day
Last year?
Majid Naficy
November 26, 2008
* The name of my father was Abutorab which means “father of the earth or soil.”
بسیار زیبا!
شعر هم به لحاظ فرم و هم به لحاظ حسی از شعرهای موفقی است که این اواخر از مجید نفیسی خوانده ام.