I Was Born Between Two Waves

I was born between two waves
And my life was written on sand.

I was a teenage poet with disheveled hair
Who on the Caspian shore
Hid my sorrows
In the happy breasts of a girl.
One day she disappeared
In her father’s gaze.
I threw myself at the sand in rage
And let the wave pull me toward the sea.

Then I returned as a defiant student
And far from the gaze of patrol
Wrote on the sandy surface of an intertidal zone:
“Long live Freedom!
Long last the union of fishermen and rice-growers!”

Now I am an immigrant
Warmed by a half bottle of vodka
Burying the sorrows of seven years in exile
In the shallow waters of the Pacific
And with each empty bottle
Returning to the shore
I let out a cry of joy.

Majid Naficy
August 8, 1990

من در میانه ی دو موج زاده شدم

من در میانه ی دو موج بدنیا آمدم
و زندگیم بر ماسه ها نوشته شد.

شاعر نوجوانی بودم با موی آشفته
كه در كرانه ی دریای خزر
اندوه خود را
در پستانهای شادِ دختری پنهان میكردم.
یك روز او
در نگاهِ پدرش گم شد.
من با خشم خود را بر شن كوبیدم
و گذاشتم تا موج
مرا بسوی دریا بكشاند.

آنگاه چون دانشجویی مبارز بازگشتم
و دور از نگاهِ گَشت
بر زمینه ی شنيِ یك جزر و مد
نوشتم: "زنده باد آزادی!
پایدار باد پیوندِ ماهیگیران و برنجكاران!"

اكنون مهاجری هستم گرم از نیم بطر ودكا
كه هفت سال جدایی خود را از میهن
در پایابهای اقیانوس آرام دفن میكنم
و با هر شیشه ی خالی
كه بسوی ساحل بازمی گردد
فریادِ شادی سر می دهم.

مجید نفیسی
۸ اوت ۱۹۹۰