دیگر هر کسی‌ که بنده‌ی بی سوادِ حقیرِ فقیرِ شمیران زاده را اندکی‌ شناخته باشد ـــ می‌‌داند که من به ساخته‌های قدیمی‌ ایران عشق می‌‌ورزم، خون است دیگر، چه می‌‌شود کرد، اما هرگاه جریانِ معماری مدرنِ ایران به میانِ بحث می‌‌آید ـــ نمی‌‌توانم یادی از وارطان هوانسیان نکنم.

هوانسیان ـــ معروف به آرشیتکت (معمار) وارطان؛ معمار ارمنی‌ تبارِ ایران زادی بود که از مدافعان سرسخت معماری مدرن در ایران ـــ به‌ شمار می‌آمد، آثارِ به جای مانده از ایشان بسیار زیاد است، از هنرستان دختران، هتل دربند، سینما دیانا، سینما متروپل گرفته تا دبیرستان حرفه ای نمازی، ساختمان بانک سپه (تهران، اصفهان،..) و..

امیر بانی‌مسعود می گوید؛ ساختمان‌های هوانسیان از معماری مدرن پیش از جنگ جهانی دوم، آرت نوو، دیدگاه‌های باهاوس و آثار آدلف لوس و لوکوربوزیه متأثر بود، او مخالف التقاط‌ گرایی و تقلید از شکل‌های معماری سنتی ایرانی بود، با این وجود توجه زیادی به رسوم اجتماعی داشت و سعی می‌کرد در ساختمان‌های مدرن به آن پاسخ گوید.

میراث سبک هوانسیان را می‌توان در عدم استفاده از تقارن، رعایت اصول عقلانی و عملی، خالص‌ گرایی فرم‌ها، پنجره‌های افقی به سبک لوکوربوزیه، ایجاد خم در نبش ساختمان‌های دو نبش، روکار سازی های سیمانی با رنگ‌های مختلف، پلکان‌های معلق، لبه‌های سیمانی بالای پنجره‌ها، دور ساده سقف یا به اصطلاح چفته وارطان یافت.

ایشان به خاطرِ  تشکیل انجمن ایرانیان مقیم فرانسه در پاریس ـــ با پدر و عموهای من آشنایی و دوستی‌ داشت، متاسفانه با خبر شدم که ویلای شخصی وارطان هوانسیان در شمیران (زعفرانیه) را خراب کردند، واقعاً حیف.

یادش گرامی‌، روحش شاد.