شنبه با عده ای از دوستان آمریکایی و پرویی رفتم به «کارال» Caral، جایی که بقایای ۵۰۰۰ ساله ی  یکی از قدیمی ترین تمدن های کشف شده در آمریکای جنوبی قرار دارد. جایی که بعد از دیدن این مستند نشنال جیوگرافیک ذهنم را خیلی مشغول کرده بود. بخصوص صلح آمیز بودنش. جایی که «احتمالن کلید منشاء همه ی تمدن های دیگر» خوانده شده.

تصور کنید سرزمینی را که همه ی نیازهای انسان ها را برآورده می کند. دشتی وسیع و حاصلخیز با روخانه ای پرآب. آیا نیازی برای جنگ پیش می آید؟ تمدن «کارال» در ۲۰۰ کیلومتری شمال لیما بین اقیانوس آرام و حاشیه کویر، چنین سوالی را پیش رو گذاشته.

در این مجموعه متشکل از اهرام سنگی بزرگ و کوچک در منطقه ای بوسعت ۶۰ هکتار، هیچ نوع ابزار جنگی کشف نشده و هیچ نشانه ای از جنگ وجود ندارد. نبود دیوارهای دفاعی و دروازه هم اینطور معنی شده که این مردمان در صلح و صفا زندگی می کردند و خطری از جانب دیگران احساس نمی کردند. سبک معماری و آلات موسیقی کشف شده همچنین نشان می دهد موسیقی در این تمدن لطیف اهمیت زیادی داشته است.

گمان می رود علت اصلی از بین رفتن تمدن «کارال» بعد از حدود یک هزار سال سکونت در این منطقه، خشکسالی طولانی ناشی از پدیده «ال نینیو» El Niño بوده. برای اطلاعات بیشتر مصاحبه ام  با Pierre Kradolfer باستان شناس پرویی را ببینید.

Click on green button below to see full-screen photo essay

نمایش گالری در اندازه بزرگ