فرهنگ دهخدا: چس ناله . [ چ ُ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) در اصطلاح عامه ، ناله  دروغین بمزاح و شوخی . آه و ناله ساختگی ، برای جلب توجه یا جلب ترحم . ناله از روی ناز.

شوربختانه همانند فضای حقیقی، گشتی در فضای مجازی مؤید این حقیقت تلخ است که ایراندوستی برخی بدلایل گوناگون فاقد دوست داشتن سکنۀ آن کشور است و در این سیه روزگار آنان که گرفتار ستم بی محابای فاشیست های اصلاح ناپذیر ایرانی کُش و ایران ویران کُن شده اند حرف و حدیث خود را ، حتی در جهان آزاد، در کنار خودستایی های چندش آور از قلم و جنم از طریق قشونکشی های "هواداران"، به در و دیوار ایران و نه وضعیت هول انگیز ایرانیان محدود میکنند و نام این زشت رفتاری را ایراندوستی میگذارند. 

ایران بدون ایرانیان دیگر ایران نیست، همان ارزش و مقام هر خطۀ دیگر در دنیای خاکی را دارد.

به عبارت دیگر؛  در تحلیل نهایی، ایندست چُس ناله های ایراندوستی فاقد ایرانیان دوستی به درد لای جرز دیوار میخورد.

تنها راه رهایی، تلاش بی امان برای سرنگونی کلیت حاکمیت اصلاح ناپذیر فاشیست ها میباشد. تحریم های کمر شکن و کپی برداری از مُدل رهایی بخش در آفریقای جنوبی و برمه نقشه راه است.

دور نیست، رهایی اصلاً دور نیست.

"تنها حقیقت است که رهایی میبخشد"

تبریک