دیروز صبح عده ای نامرد در تهران با شکستن درب خانۀ گلرخ وارد منزل او شدند و او را با خود بردند.

گلرخ ( عکس ↑) کسی را نکشته. اختلاس میلیاردی معمول شدۀ این دوران که جای خودش، چند تومانی هم دزدی نکرده. جاسوسی برای دیگر کشورها هم در کارنامه اش وجود ندارد.

نتنها گلرخ باید شش سال در یکی از اسارتگاه های حضرات اسارت تحمل کند، پس از آزادی باید ١۳ سال دیگر هم صبر کند تا همسرش، آرش صادقی که همزمان با او به ۱۹ سال اسارت محکوم شده هم از اسارتگاه آزاد شود. دو ایرانی آزادۀ دیگر همراه این زوج هم  "محکوم" و اکنون در حال تحمل اسارت هستند. ( عکس نويد كامران و بهنام موسيوند در کنار آرش و گلرخ).

میفرمایید چه جرمی مرتکب شده اند؛ آرش میگوید "محمل ورود همه اتهامات فعالیت های مسالمت آمیز نظیر دیدار با خانواده های زندانیان، شرکت در تجمعات مسالمت آمیز و مصاحبه ها" بوده است."

تنها راه رهایی، تلاش بی امان برای سرنگونی کلیت حاکمیت اصلاح ناپذیر فاشیست ها میباشد. تحریم های کمر شکن و کپی برداری از مُدل رهایی بخش در آفریقای جنوبی و برمه نقشه راه است.

دور نیست، رهایی اصلاً دور نیست.

"تنها حقیقت است که رهایی میبخشد"

تبریک