در مراسم "یوم الله ٢٢ بهمن" دیروز ، در کنار ادا اطوارهای مرسوم ساندیس خواران اعزامی، حضرات هم حرفهای بامزۀ بسیاری زدند.
یکی از دانه درشتهای آنان، حاج آقا حجت الاسلام والمسلمین گلپایگانی بود که هم رئیس دفتر رهبر غیر منتخب، مادام العمر و قدر قدرت فاشیستهای "اصلاح طلب" و غیرۀ ایرانی کُش و ایران ویران کُن است و هم پدر شوهر "بشری خامنهای" بنت او.
حاجی با مخاطب قرار دادن وندی شرمن، معاون سیاسی وزیر امور خارجه آمریکا، با لحن زن ستیزانۀ معمول حضرات که زنان را کالا و همتای اجسام ذی روح میدانند، آن کشور را اینجوری تهدید میکند:
"ما طالب جنگ نیستیم، اما اگر روزی لازم شود آن عرصه‌های تاریخی تکرار شود، کافیست مقام معظم رهبری لب تر کنند.
خانمی که شبیه اسکلت است، این خانم آمریکایی باید بداند که ملت در جنگ امان از صدام بریدند.
باید به این پیرزن آمریکایی باید بگویم آرزو کن و آرزو بر جوانان عیب نیست، جو آرامی که در ایران وجود دارد در موقع ضرورت ملت تفنگ به دست می‌گیرد و در برابر زیاده خواهی‌ها می‌ایستد."
دلخور از تپل مُپل و حاجی پسند نبودن وندی شرمن شبیه اسکلت؛ حاجی از یک طرف او را "پیرزن آمریکایی" توصیف میکند و از سوی دیگر به همان "پیرزن آمریکایی" میگوید آرزو بر جوانان عیب نیست.
سئوال:
آیا تهدید به لب تر کردن برای آغاز جنگ و سرسام حضرات به مرحلۀ خطرناک نرسیده؟
دور نیست؛ رهایی اصلاً دور نیست.
"تنها حقیقت است که رهایی میبخشد"
تبریک
عکس بالا؛ نمایش فرهنگ بدوی لاتمنشی حضرات؛ توحش مشت به دهان زن کوبیدن و اردنگ زدن.
زیربنای این انقلاب مارکسیستی - اسلامی از روز اول بغض, کینه, عقده, انتقامجویی, خشونت و فحاشی بود. امروز هم پس از ٣٥ سال هنوز ستون های انقلاب سر جای خود برقرار است.
اینها همش فیلمه. اون ملت بدبخت تو سری خوردهی که برای یک مرغ یخ زده چینی یک روز تمام سف میکشه، به خاطر ساندیس و کیک، هم از این نوع پوستر ها رو حمل میکنه، هم مشتاق دیدار فیلم آن بلایی هست که آقای کری به سر و ته جواد ظریف بدبخت آورد رو اون میز مذاکره در ژنو !!
فقط اگر می شد آن عده ای که لاف جنگ با امریکا را می زنند از بقیه جدا کرد. آنگاه یکی از بیابانهای مملکت را برایشان خالی می کردیم تا بروند آنجا و امریکا را دعوت کنند به جنگ.
ديوان جان حيف بيابونهاى ايران
بذار برن رب الخالى فى اليمن.